Posturalna i idiopatska skolioza

Učestalost skolioze u uzrastu od 13-14 godina, prema skorašnjim epidemiološkim studijama iznosi oko 2.22% kod devojčica i 0.66% kod dečaka (Wong et al., 2005). Iako uzroci još nisu poznati, genetička istraživanja ukazuju na češću pojavu odredjenih genetskih markera kod adolescenata sa skoliozom. (Gao et al., 2007)

Lečenje posturalne skolioze

Posturalna skolioza se tretira korekcijom mišićnog balansa i tonusa. Ovo se može postići kombinacijom programiranog proprioceptivnog treninga i manualnih tehnika poput miofascijalnog oslobadjanja. Principi korekcije posturalne skolioze:

Usvajanje motoričkog obrasca pravilnog uspravnog stava trupa
Poboljšanje pokretljivosti zglobova
Smanjenje tenzije skraćenih mišića
Poboljšanje tonusa i snage insuficijentnih mišića

Lečenje idiopatske skolioze

Idiopatska skolioza najčešće nastaje na terenu posturalne skolioze, odnosno nepravilnog držanja. To znači da se na onaj deo krivine idiopatske skolioze koji je nastao usled funkcionalnog poremećaja posture može uticati napred navedenim načinima. Na preostali deo idiopatske skolioze značajan uticaj zasada daju samo primena specijalnih metoda fizikalne terapije (Schrott, Karski, Rolfing), adekvatnih midera, a za slučajeve koji uprkos tome progrediraju rezervisano je operativno lečenje.

Literatura

Wong HK, Hui JH, Rajan U et all. Idiopathic scoliosis in Singapore schoolchildren: a prevalence study 15 years into the screening program. Spine 2005; 30(10):1188-9
Gao X, Gordon D, Zhang D, et al. CHD7 gene polymorphisms are associated with susceptibility to idiopathic scoliosis. Am J Hum Genet 2007; 80: 957–65.

Facebook Comments